گوشت آبزیان به لحاظ در برداشتن پروتئین با کیفیت مناسب تغذیه ای، اسیدهای آمینة ضروری برای بدن و امگا ۳ منبع مناسبی جهت تامین این فاکتور اصلی غذائی به شمار میآید. یکی از گونههای مطرح در پرورش ماهیان دریایی در کشور که ظرف این سالها به واسطه رشد سریع، همآوری بالا و طعم لذیذ، جایگاه مناسبی برای خود پیدا کرده، ماهی Latescalcarifer میباشد که در آسیا به نام سی باس و در استرالیا با نام باراموندی شناخته میشود. این ماهی قادر به تحمل محدوده شوری بالایی بوده (Euryhaline) بوده و پراکنش آن، از منطقه غرب اقیانوس هند تا اقیانوس آرام از خلیج فارس تا چین، تایوان، گینه نو و شمال استرالیا گزارش شده است. سی باس در دسته ماهیان کاتادروموس تقسیم بندی میشود بدین معنیکه در فصل تولید مثل، محل زندگی خود در آب های شیرین و لب شور را ترک گفته و به آبهای شور دریایی (غالباً در دهانه خوریات) مهاجرت مینماید. این ماهی را جزء شکارچیهای فرصت طلب تقسیم بندی میکنند که از جمله آیتمهای غذایی انواع بالغ آن، می توان از سختپوستان و انواع ماهیها نام برد. رژیم غذایی گوشتخواری این ماهی سبب ایجاد طعم بسیار دلچسب، ارزش غذایی بالا و کیفیت بی نظیر گوشت ماهی سی باس شده است.
سی باس به دليل رشد سريع، تكثير آسان، تحمل شوري بالا و توانايی در پذيرش غذاي فرموله، از بهترين ماهيان پرورشی دنيا محسوب شده و در مدت ۵ ماه به بيش از ۵۰۰ تا ۶۰۰ گرم میرسد كه مناسب بازار میباشد. طبق گزارش FAO (2012) از كل توليد ماهيان دريايی، ۷۰ هزار تن مربوط به ماهی سی باس آسيايی بوده كه اين نكته بيان گر بازار پسندي اين ماهی در دنيا می باشد.
پرورش این ماهی نخستین بار در مرکز تحقیقاتی Songkhala در تایلند در۱۹۷۰ آغاز و به سرعت در سراسر جنوب شرق آسیا گسترش یافت. در دهه ۸۰ تا ۹۰ میلادی تکثیر و پرورش سیباس در کشورهای چین، هند، اندونزی، مالزی، فیلیپین، سنگاپور، تایوان، ویتنام و استرالیا رونق چشمگیری یافت. سیباس در سالهای اخیر به قصد آبزی پروری به ایران، گوام، پلینزی فرانسه، ایالات متحده آمریکا، هاوایی و ماساچوست، هلند، انگلستان نیز معرفی گردیده است.